Malang tot Surabaya

Wat was het koud bij aankomst in Malang! Na een nacht in de trein stonden we omstreeks 4 uur in de ochtend op het treinstation van Malang. Moe en verkleumd...
Dit zijn Hollandse temperaturen, daar staat Malang ook om bekend.

Zolang we in Indonesië zijn, maken we gebruik van een taxisysteem GRAB, vergelijkbaar met Uber. Je download een app, voert de 'pick up' plaats in en daarna de plaats van bestemming. Binnen enkele minuten staat er een taxi voor je neus! Van tevoren krijg je informatie over de chauffeur, de auto en het kenteken. Je kunt direct chatten met de 'driver' of hem bellen om met elkaar af te stemmen. Ook weet je van tevoren precies wat je moet betalen, super handig! 

Ok, terug naar Malang...daar staan we dan in het donker tussen al het 'ankotan gespuis'. Ze zijn opdringerig en vragen belachelijke prijzen voor het vervoer met hun blauwe busjes waar de locals soms wel met z'n tienen in zitten. 
We slaan het af en proberen een GRAB chauffeur te vinden...jammer! Geen één beschikbaar hier en ook nog een slechte verbinding. We verliezen de strijd en stappen dan toch maar in een van de blauwe busjes. De kinderen vinden het geweldig, dit wilden ze al heel lang!

Om 5 uur arriveren we bij het hotel. De kamer was al gereserveerd, we konden er meteen in. Douchen en 6 uur aan het ontbijt. Daarna lekker slapen. 'S middags eten en drinken we even wat bij de alom bekende 'toko Oen', terug in de tijd...
Hierna bezoeken we kampung Warna Warni (gekleurd dorp). Een kampung/sloppenwijk langs het treinspoor aan de Brantasrivier van Malang in de wijk Jodipan. Onlangs is de wijk volledig opgeknapt en schoongemaakt door een door studenten opgezet project dat de levensomstandigheden van de lokale bevolking positief moest beïnvloeden. Resultaat: een prachtig gekleurde en versierde kampung waar je tegen een zacht prijsje doorheen mag wandelen en kennis kan maken met de bewoners. Her en der kun je wat kopen of even wat eten en drinken. We delen wat speeltjes van de action uit aan de kindertjes. Uiteindelijk lopen ook de moeders ermee weg, ze vinden het zo leuk! Fantastisch om hier te mogen zijn. Het is een soort openlucht museum met echte mensen! Hier komen we zeker nog eens terug!

De volgende ochtend vertrekken we in een Jeep naar de mount Bromo...Fabian en ik zijn hier meerdere keren geweest, alleen altijd bij nacht om de zonsopgang te bewonderen. Aangezien we best wel moe zijn besluiten we dit keer gewoon om 9 uur te vertrekken. 
We hebben weer een alleraardigste chauffeur. Hij is hier geboren en kent de weg, heel vertrouwd allemaal. Wat een adembenemende natuur! Bij daglicht is de rit zo prachtig! Van de bergdorpen belanden we in de savanne en daarna in de woestijn. Ineens doemt ie op, mount Bromo. Het lijkt wel een maanlandschap.
Het blijft toch indrukwekkend. Je voelt je hier echt een stofje in de lucht. We gaan met z'n vieren te paard de vulkaan op, tot halverwege. Dan gaan we met de trap omhoog naar de krater. Dirk telde 250 treden! Mijn benen waren in ieder geval flink verzuurd.
Er komt een dikke rookpluim uit de vulkaan en eenmaal boven hoor je en hard geluid dat lijkt op de motor van een straaljager. Deze vulkaan is flink actief!  Volgens de chauffeur is er twee jaar geleden nog een uitbarsting geweest. Dat is ook wel te zien aan de omgeving, alles is zwart/grijs en nergens groeit nog iets. Best eng om hier zo te staan...Nellie gooit een offerboeketje in de krater en doet een wens...iets met regenbogen en eenhoorns die over de wolken rennen...Hahah! 

Op de weg terug komen we langs de rainbow waterfall, 700 meter aan trappen naar beneden....en weer omhoog. Geen regenboog gezien overigens...en ja Fabian was mee...dat doet ie noooooooit meer. 

Diezelfde avond nog stappen we in de bus naar Surabaya. Op het station aangekomen roepen we: Surabaya! We worden een bus in geduwd, opschieten! De bagage word onderin geprakt. We rijden vrijwel meteen. Kosten? 4 kaartjes voor 7 euro, voor een rit van 2 uur! Geweldig! 

De volgende dag moet Fabian dialyseren in Surabaya. Ik ga met de kinderen naar the house of Sampoerna, een bekend museum en kretek sigaretten fabriek. Helaas zijn de dames van de fabriek niet aan het werk, ze vieren vandaag onafhankelijkheidsdag, hari merdeka. Dat is toch ook wel heel belangrijk. Heel Indonesië is versierd met lichtjes en gekleurde vlaggen. Overal is muziek en gezelligheid. Schitterend. 
We bezoeken nog even gauw één van de grootse moskeeën van Azië, de Masjid Nasional Al Akbar. Ook heel indrukwekkend. Maar het is heet in Surabaya!!! Gauw terug naar het hotel. Op de valreep 4 tickets geboekt naar Denpasar. Dat scheelde mooi even 100 euro! 
Straks inchecken en vliegen naar ons allerlaatste bestemming...Bali!