Ontdek Bali

30 augustus 2017 - Kuta, Indonesië

De afgelopen week hebben we de west-en oostkust van Bali bezocht...
Met onze chauffeur Putu reden we in een zogeheten VW Safari (type 181) oftewel 'the thing', het binnenland door. Na een ochtend bezoek aan Tanah lot, een tempel midden in zee (waar Fabian mij 7 jaar geleden overigens ten huwelijk vroeg) dronken we kopi tubruk bij zijn schoonouders. Heet dat het was die dag! We waren letterlijk een beetje lam geslagen van de hitte...33 graden was zelfs voor Putu wat te warm. Onderweg naar zijn geboortedorp namen we een kijkje in een keramiek fabriek. Alles wat hier wordt gemaakt, van borden tot theepotten, komt terecht in de winkeltjes in de toeristenplaatsen. Wat zijn ze hier toch ontzettend handig en creatief! De meest simpele dingen toveren ze om tot iets moois. 

We maken een wandeling door de Sawa's , waar we Putu's ouders en neef ontmoeten. Ze werken hier elke dag met de hele familie.  
Een hard bestaan, dat lees je af aan hun gezichten en kleding. En toch zien ze er tevreden en gelukkig uit. Er worden wat jonge kokosnoten open gehakt waarna we samen gezellig met een rietje uit de kokosnoten drinken. Hier kom je geen toerist tegen, wat een rust...echt heel mooi! Dirk en Nellie vissen met de neefjes van Putu in de smalle slootjes tussen de sawa's. Uiteraard met eigengemaakte vishengeltjes. En er wordt vis gevangen! Fabian is intussen achterop de motor gestapt om de lunch te halen in het dorp verderop om even later samen te lunchen op deze prachtige plek. 

Na een lange wandeling rijden we verder naar het Bali butterfly park. Hier zien we de mooiste vlinders.
Ook megagrote wandelende takken en kevers zijn te bewonderen en...vast te houden. Nu is Nellie de held van ons vieren. Ze pakt zonder aarzelen zo'n engerd vast en laat ze over haar hand lopen. Jakkes! 

Aan het eind van de dag belanden we bij Putu thuis waar we zijn vrouw en kinderen ontmoeten. Wat een gezelligheid. Een prachtig klein rustig dorpje in met heeeeel veel kinderen. Het duurt maar even en dan zijn we Dirk en Nellie kwijt. Die spelen tikkertje met de buurtkinderen. De grootste lol!
Als de satékar van het dorp voorbij komt weten we hoe laat het is...we eten gezellig met z'n allen sate ayam, niks geen drukte of overleg. Gewoon lekker eten zonder te koken of boodschappen te doen. Heel relaxt allemaal...

De dagen erna mag Dirk eindelijk een bodyboard huren, joepie! 
Maar wat een woeste zee! 
We hoorden van onze buren in het hotel dat er die ochtend al weer iemand verdronken is bij  Legian. Een grote Arabier die de aanwijzingen van de life guards voor lief nam. De lifeguards klagen over het feit dat de toeristen niet willen luisteren en hen niet respecteren. Triest eigenlijk hoe mensen zich gedragen als ze ergens anders zijn. Ze voelen zich onaantastbaar lijkt het wel...maar deze zee kent geen mededogen, hij neemt...
Dirk wordt gek van mijn aanwijzigingen en waarschuwingen, maar na dit verhaal te hebben gehoord is hij wat milder. Goedzo!
Desondanks hebben we de grootste lol, de hele dag laat ie zich op zijn buik door de golven het strand op duwen met z'n moeder als 'lifeguard'.

Een dag later rijden we via de oostkust naar Amed, een klein vissersdorpje oosten van Bali. Een prachtige route van 3 uur langs de kust, door de bergen en sawa's. Onderweg zien we overal kleine grijze aapjes. Ze leven hier in het wild en stelen de koekjes uit de offermandjes, een grappig gezicht.
We snorkelen op Jemeluk beach, waar je vanaf het strand zo water in loopt en meteen je snorkelmasker op kunt zetten. Wat een ervaring is dit weer! Je kijkt je ogen hier uit! We zwemmen hand in hand door de baai en zien de mooiste vissen. 
De sfeer is hier relaxt en het eten goed. Amed wordt nog niet overspoeld door toeristen, kennelijk vinden mensen het toch te ver. Maar het is echt de moeite waard om een dag voor uit te trekken.

We trekken nog een dag uit voor een bezoek aan de Pura Tirta Empul, een heilige watertempel die dateert uit het 962. 
De Balinezen reinigen zich in het heilige water van de Tirta Empul tempel voor hun gezondheid en geluk. Het is een drukte van belang. Aangezien wij de rituelen niet kennen gaan we het water niet in, het is al mooi genoeg om te zien hoe de Balinezen hun rituelen uitvoeren. We willen ze niet voor de voeten lopen. 
We bekijken tussendoor een Barong en Keris voorstelling.
Een dans met als thema een gevecht tussen goed en kwaad, het verhaal van de Barong en de Rangda. Ook weer heel toeristisch maar je moet het een keer gezien hebben.
Ook maken we nog even een tussenstop bij Monkey Forest. 
We zijn nog geen twee minuten binnen of er hangt aap aan Dirks arm..dat was schrikken! Tja, ook de waterfles willen ze dus hebben! Ze zijn hondsbrutaal! Dirk vind het maar niks...die heeft het meteen bekeken. Zijn zusje vind het reuze interessant dus we blijven nog heel even.  We vervolgen de weg naar Ubud, waar het enorm druk is!
De prijzen liggen aanzienlijk hoger dan in Kuta. Je kunt merken dat de mensen er hier goed van leven. Bij het onderhandelen geven ze niet toe. Ach, ergens is het ook weer mooi, fijn dat het ze zo goed gaat. 

De dagen vliegen hier echt voorbij...het afscheid nadert. 
De dames op het strand van Kuta azen al vanaf dag 1 op de 'donut' die Nellie en ik geregeld in ons haar dragen. Ze zijn hier haast niet te krijgen. Na lang zoeken vinden we een winkeltje waar ze ze verkopen. Had ik het maar geweten, bij de action zijn ze een stuk goedkoper. We maken 7 dames enorm blij!
'Yes, for temple for ceremony!'  roepen ze. 

Vandaag stappen we op het vliegtuig naar Jakarta. 
De laatste nacht in Indonesië...

Foto’s

4 Reacties

  1. Wieke Wagenaar:
    29 augustus 2017
    Wat een ervaring zijn jullie en de kinderen weer rijker! We zijn blij jullie snel weer te zien. We wensen jullie een hele goede en voorspoedige reis terug....en dan zeg ik alvast " Welkom Thuis ".....we horen de verhalen graag!!! Dikke kus van Sander, Rick, Matthijs, Arjen en Wiek ;-)
  2. Els:
    29 augustus 2017
    Lieve allemaal, wat een mooie verhalen wat een mooie reis...geweldige herinneringen die niemand jullie meer afneemt!
    Goede teug reis lieve groet Els
  3. Heit en Mem:
    29 augustus 2017
    Het leest als een avonturen boek. Prachtig verwoord allemaal. Maarrr toch zijn Heit en Mem weer blij dat jullie deze kant weer opkomen. Een hele mooie vlucht toegewenst en we zien elkaar snel. Dikke tut Heit en Mem.
  4. Ineke:
    30 augustus 2017
    Geweldig deze verhalen. Wat zullen jullie vol zitten van alles wat jullie hebben gezien. Geiet nog even deze laatste uren. Tot gauw