Pangandaran

Wat een ontzettend lange dag was dit...Fabian werd pas 12:00 uur aangesloten. Het was een race tegen de klok om de trein van 17:00 uur naar Banjar te kunnen halen. Eerst maar even papa naar het Santosa ziekenhuis gebracht. Het is echt heel anders dan thuis. De patiënten spoelen hier 2x met dezelfde kunstnier. Gelukkig heeft Fabe zelf ook spullen mee. 
Het loopt vandaag wel wat soepeler dan eergisteren. Achteraf blijkt dat Fabian de eerste toerist is die hier dialyseert. Ze hadden dus geen ervaring. 

Intussen stap ik met de kinderen in de taxi naar Jl. Braga, een van de oudste en beroemdste straten van Bandung. Hier zie je nog veel Nederlandse invloeden terug. 
Ooit hebben Fabe en ik hier een schilderij gekocht, dit hangt nu op de kamer van Dirk. Hij was verrast te zien dat die hier verkocht worden. "Mem, die heb ik!!!" 

Enkele uren later halen we Fabian op met de taxi, waarna we rond 16:50 uur in de trein naar Banjar stappen. Een rit van 4 uur. Gelukkig is het nog niet donker en kunnen we een hoop zien onderweg. Wat een rit! Dwars door de bergen, langs de kampongs en uitgestrekte rijstvelden, omhoog en weer omlaag, fantastisch! 
Na aankomst om 21:00 uur in Banjar moeten we nog twee uur rijden in de auto naar onze homestay in Pangedaran.
Als we aankomen moet ik even slikken, waar zijn we nu weer beland? Ik zie allemaal surfdudes, Haha! Een echte 'backpackers stek'. Wel een prachtige locatie, super schoon! Eerst maar slapen...

De wekker gaat om 7 uur want we gaan vandaag de Green Canyon tour doen. We vertrekken 9 uur en worden achterin de laadbak van een kleine bestelwagen geprakt. Op de scooter kon ook,  maar dat leek ons niet echt handig met Nellie die continu in slaap valt. 

We rijden door de dessa's en rijstvelden. Schitterend gewoon! Mensen lachen en zwaaien als ze ons zien zitten. Helemaal als ze Dirk en Nellie opmerken. Ze maken een soort 'happend' gebaar met de hand naar Nellie. Volgens Fabian betekent dit dat ze je schattig vinden. Nou, de kinderen hier zijn ook om op te vreten! Je zou ze zo meenemen.
We belanden in een dorpje waar we  klappermelk mogen drinken. Lekker! 
Hierna zien we een wajang poppenmaker aan werk. Wat een mooi ambacht, overgedragen van vader op zoon. De zoveelste generatie. Het poppenspel dat volgt krijgen de kinderen geen genoeg van, vooral wanneer 'de clown' ervan langs krijgt. Ze liggen in een deuk!

We vervolgen onze weg naar een prachtige groene rivier, met grot en watervalletjes, Green Valley, waar we gaan body raften. Niet echt geschikt voor Fabian en Nellie dus die gaan te voet verder. We verzamelen aan het eind van de rivier en gaan verder naar Green Canyon. Hier varen we met bootjes door een prachtig natuurgebied, adembenemend mooi! Alsof je op de filmset van Avatar bent. 
Dit is voor herhaling vatbaar!

De volgende dag zijn we al weer aan het voorbereiden voor het vertrek naar Yogjakarta. Fabian heeft een auto met chauffeur geregeld die ons in 7 uur naar Yogja brengt. De langste rit ooit deze vakantie, op het vliegen na...

De kinderen brengen het er goed vanaf. Dirk voelt zich thuis, eet nasi goreng als ontbijt, Soto ayam als lunch en Ayam bakar als avondeten. 
Een echt Indo. Brood heeft ie nooit gelust, het zit m gewoon in de genen. Het kwartje valt nu bij me, hij is meer Indisch dan Fries, haha! 
Hij past er hier precies tussen. 

We gaan nog even het strand op, een half uurtje kijken naar de ruwe golven van de Indische oceaan, da's wat anders dan Wijk aan Zee. 
Alles heeft z'n charme...

We stappen in, on the road to Yogja!